Eén van de meest bekende geluiden van Brugge is het gekletter van hoefijzers op de met kinderkopjes geplaveide straatjes, als toeristen een rondleiding per koets nemen door het oude middeleeuwse centrum langs de grachten.
In het begin was ik er niet zeker van om een tochtje per koets te maken, maar we hadden een goede gelegenheid om te observeren hoe de paarden werden verzorgd op de speciale ‘halte’.
Halverwege elke rit maken de paarden een tussenstop en hier worden de paarden gevoerd, krijgen ze water en kunnen ze rusten. Alle paarden bleken in goede conditie en hadden goed beslag.
Dus maakten we een rondleiding en vroegen we de koetsier om uitleg over zijn werk in plaats van over zijn stad;). Sommige koetsiers werken elke dag, anderen werken alleen 2 dagen per week voor de rondleidingen. Hun paarden werken niet iedere dag: de meeste paarden werken om de vier dagen (dus tussen twee werkdagen heeft het paard drie dagen niet te werken). Koetsiers die de gehele week werken hebben ongeveer zes paarden om het werk cq de rondleidingen te doen.
‘Onze’ koetsier had een zeer goede relatie met zijn paard en hij gaf ons een goede indruk hoe de mens en paard samen – letterlijk – werken op een goede manier.
ha, leuk om je zien te genieten van het aangespannen paard. In mei had ik een clinic bij je gevolgd en vertelt dat wij Z dressuur rijden met onze Haflinger voor de koets en dat ik tijdens de clinic constant een vertaling naar ons werk moest maken voor de koets. Je had toen geen ervaring met koetspaarden. Misschien heeft je rit in Brugge je geinspireerd. Jouw clinic heeft me geinspireerd. Ik les nu met de Haflinger bij Sandra Strating om te proberen de Haflinger goed recht te richten aan de hand en daarna de vertaalslag te maken voor de koets.
Corinne